Ons eerste reisje met de kleine Puck naar Drenthe. Een behoorlijk fris maar daverend succes. s’ Morgens wakker worden in de boomgaard, oranje gordijntjes openschuiven en we keken zo de wei in. Grote zus van de liefste heeft gewoon een droomboerderij op een puik stuk grond waar ze met open armen de familie een of meerdere keren per jaar ontvangt. Nou, ik bof daarbij te horen.
De liefste zette de voortent op, sloeg de haringen op zeer onverwachte plekken in de grond, trok hier en daar een touw strak, zette de boel bijna waterpas, haalde dan weer een handig metertje of wat dan ook tevoorschijn. Ik klapte gewoon de stoelen en tafel uit, kleedje erop, wilde bloemen geplukt, huppekee in een vaasje, kussens en dekens uitgestrooid en daar zat madam!
En dat terwijl de liefste en zijn broer urenlang rondom de kleine Puck drentelden voor technische mannengesprekken over onderdelen van onze oude caravan. Broer heeft er ook een dus gesprekstof genoeg, wonderlijk genoeg. Hoeveel kun je bespreken over zo’n piepklein bouwsel….. Maar goed, laat de mannen maar, als ze maar lol hebben.
Dus, fluks al mijn verfpaletten uitgeklapt, potloden paraat en eerst een grote bos wilde bloemen geplukt achterop de wei, en deze moest ik natuurlijk allemaal tekenen. Ook onze nieuwe setup moest eraan geloven. Ik denk dat ik deze zomer nog veel tekeningetjes van onze aanwinst maak, het is zo leuk om te doen! ’s Avonds ruige kampvuren met vuurneven, samen eten aan een lange tafel in de wei….
Je kent dat wel, op reis zijn, uit een ander raam raam kijken, heeeeeeel langzaamaan de dag starten met wat rommelen, thee drinken, en bij t kamperen ben je ook niet zomaar in de kleren gesprongen want waar ligt alles toch ook alweer…
Enfin, het was toch allemaal weer gelukt en we voelde Drenthe aan ons trekken. Er bleek een leuke brocantemarkt te zijn op een enorme wei. Drenthe he mensen, dus een enorme wei die maar voor een kwart gevuld is met kraampjes. Heerlijk die ruimte overal! Grappig is ook dat als je dan zo een paar dagen in een vintage caravannetje leeft, je oog alleen valt op dingen die daar goed bij zouden horen. Tenminste, dat werkt bij mij zo. Dus voor mijn oog kwam een oude trommel waar ik onze koekjes al in zag zitten, en een zeer tuttig gehaakt kleedje met precies de juiste vintage uitstraling wat perfect bij ons buitengebeuren past. Nou ja, dat dus.
En omdat we er in de buurt waren toch ook Havezate Museum Mensinge door gesjouwd, van onder tot boven. Daar stond ook veel wat prima bij onze Puck zou passen maar het bleek niet de bedoeling daar te onderhandelen over de prijs ervan. Laten staan was de enige uitkomst. Jammer. Maar ja.
En s’avonds weer de vuurzee gestookt door de vuurneven, die en passant net een rieten stoel teveel op de. Vlammen gooide waar hun moeder niet blij mee was maar ervoor zorgde dat wij gestrekt van het lachen zaten. Samen eten aan een lange tafel in de wei. Dit. Leven is best vol te houden voor een aantal dagen. En daarna zakten we weer af in het land, met het vooruitzicht van een volle warme zomer vol kampeertrips!
Zelf gaan dagboektekenen? Doe mijn gratis proefles Teken Je Leven!