Zomaar tussendoor 4 dagen met vrienden Marcel en Petra op avontuur naar Normandie. En we blijken het meest romantische idyllische dorp van Normandie uit te hebben gekozen. Een dorp met een verhaal. En maar 550 inwoners. Het is zo klein dat we binnen een dag alle winkeliers en café-mensen kennen, en wij hen. Eigenlijk vooral café-vrouwen. Want vrouwen runnen in dit dorp de horeca, en de winkeltjes. Moeders en dochters, struise vrouwen en petieterige franse vrouwen.
Niemand spreekt er engels, iedereen is vrolijk.
En leeft een overvloedig leven vol genietmomenten.
Op zaterdagavond willen we een hapje eten bij Comme à La Maison, een superknusse zaak, stokrozen voor de deur, blauwe luiken voor de ramen.
Op de stoep een lange tafel vol lichtjes onder een tentafdak. De eigenaresse zit luid pratend en lachend aan de tafel en als we vragen of er een plekje vrij is zegt ze:,”mais non, gens charmants, le samendi c’est entre amis! “. (Nee lieve mensen, op zaterdag zijn we samen met onze vrienden). Geweldig!
Het dorp ligt aan een kleine baai waar elke dag de vissersboot door de branding het strand op rijdt met verse vis en oesters.
Elke avond zien we de zon in de zee zakken langs de hoge krijtrotsen.
Dan slenteren we terug langs de Belle-Epoque huizen in snoepkleuren met uitbundig bloeiende en geurende bloemen aan de gevels, en slapen in het oude huis van de molenaar. Daarover later deze week meer….
De Veules is de kortste rivier van Frankrijk, 1149 meter lang.. Hij ontspringt aan de rand van het dorp, naast het huisje waar we zaten, en mondt 1100 verder uit in zee. De bron van dit riviertje bevindt zich in een soort van badkuip waar het water naar boven borrelt en loopt naar waterbassins waar waterkers wordt gekweekt langs de oude watermolen sinds de 14e eeuw.
Dit komt doordat het plantje van nature in de rivier groeit en het vormt samen met oesters dé plaatselijke delicatesse. Die laatste komen rechtstreeks uit de zee waardoor het zoete en het zoute water hier ook op het bord te vinden is.
Hoe Frans wil je het hebben?
De waterkersbedden waren de groentenakkers van Dieppe, bekend om hun pikante smaak en fijne blaadjes. En werden in de winter ingezet tegen scheurbuik. Ook recycled waterkers het organische afval in de kweekbedden en houdt ’t zuurstofpeil van het water hoog.
Veules les Roses heeft een prachtige kust met hoge kliffen met een voor Franse begrippen aardig strand. Het dorp kent twee gezichten zoals we die ook van dorpen aan de Hollandse kust kennen. Aan de ene kant een klein groen landschap langs het zoete water van de rivier en aan de andere kant het ruwe zoute gezicht van het strand en de zee.
Wat doe je behalve langs de krijtrotsen slenteren als je in Normandie bent? Tuurlijk! Brocantemarktjes bekijken en proberen om niets te kopen wat natuurlijk niet lukt. Want de schatten die je hier vindt zijn echt echt heel anders dan de schatten op een Koningsdagmarkt in Nederland bijvoorbeeld. Maar ja, we moesten met z’n vieren ook weer terug naar huis in dezelfde camper als waarin we kwamen. Zo zag dat er dus zo ongeveer uit…. Op het dak de twee gangkastjes die Marcel en Petra scoorden, de verzameling kannetjes die ik vond, het olielampje van Herman, oud frans tafelkleed een glazen cloche en 3 bordjes voor de sharevan….. Wat zo leuk is dat je nog jaren later bij elk van deze dingen weet waar ze vandaan komen en wat een leuke dag het was die we samen hadden op het franse platteland….