Een geluksdagje vandaag! Bij achterbuuf Tonia mocht ik een emmer wormenmest komen halen uit haar florerende wormenboerderij, oh ja, ze had ook een bakje wormenpies voor me. Wonderlijk dat de poep en pies van wormen ruikt naar aarde, het stinkt niet! Ik ben de wormen diep dankbaarvoor dezs vrucgtbare grond, maar wil liever zelf geen wormenboerderij vol krioelende beestjes….
De wormenpies verdunde ik met regenwater en goot deze met de gieter over m’n plantentuin. Daarna op de fiets naar de moestuin. Daar zag ik Esmee.
Terwijl ik de tuin omspitte zeefde zij alle grond met haar handen om er licht en lucht in te krijgen. terwijl we zaten te kletsen en de zon scheen. We waren blij!
Dan de wormenmest erover, (je zag de wormen krioelen (krioelen is een woord dat gemaakt is voor wormenactiviteit!) tussen de grond, stukken eierschil, walnootdoppen, enfin, allerlei interessante compost) en nog een emmer koemest die Esmee had staan, want ik had net iets te weinig wormenmest voor m’n nieuwe tuin.
Dit stukje in de grote buurtmoestuin is iets kleiner dan ik vorig jaar had. Maar ligt heerlijk zonnig! Ik wil er m’n dahliaknollen inplanten en wat voedselplanten zaaien. Heb zin in deze lente en zomer!
